Yazarlar

Siyasetçinin Sözlüğü adını verdiğim bir dosyam var. Fırsat buldukça, daha doğrusu siyasetçiler mazeretlerini geliştirdikçe ben de sözlüğümü geliştiriyorum (Belki ileride siyasete atılırım (!)). Yeri gelmişken daldan dala atlayarak birazcığını sizinle de paylaşayım...

Hükümetimiz tarafından açıklanan tarım ve hayvancılığımızın kurtuluş reçetelerini -açıklanma hızlarına yetişebildiğim kadarıyla- irdelemeye devam ediyorum. Bir yandan da bu kadar çok ve farklı reçetenin yazıldığı hastalığın ne olduğunu anlamaya çalışıyorum. Korkarım, bu gidişle hastayı hastalık değil, ilaçlar öldürecek. Ucuz ithal et satışı, ithal hayvan dağıtımı, örnek köy, yeni Hal Kanunu'ndan sonra bu hafta sıra Tarım ve Hayvancılık Ürünleri İhtisas Borsaları ve Lisanslı Depoculukta.

Evet, doğrudur; teşhis konulmadan tedavi yapılamaz. Ancak... "Teşhisi yanlış koyarsanız, tedavi de yanlış olur. Sonuçta hasta ölür." Zaten can çekişiyor.

Geçen hafta da yazdığım gibi, tarım ve hayvancılık konusundaki fikir ve uygulamalara yetişemez olduk. Makalenin daha ikinci cümlesinde şöyle demiştim: "Bu kadar çok projenin hepsini birden uygulamak, en azından doğru dürüst uygulamak hem maddi hem de idari bakımdan mümkün görünmese de önümüzdeki aylarda yapılacak proje açıklamaları beni şaşırtmayacak." "Projeye doyduk, nasıl olsa birkaç aydan önce yeni bir proje açıklanmaz." diye düşünerek şaşırmayacağımı söylemiştim ama yetkili sorumlularımız beni yine şaşırtmayı başardılar.

Örnek Köy Modeli haberi beni yaklaşık 40 yıl öncesine götürdü, Köykent ve Tarım Kentleri modellerinin tartışıldığı yıllara. İki modelin de geçmişi daha eski aslında ama ben, yaş itibarıyla konuya 40 yıl önce muttali oldum ve takip etmeye başladım. Atatürk'ün "İdeal Cumhuriyet Köyü" modeli hakkında ise yine bu yıllarda bilgi sahibi oldum.

2018'de gıda fiyatları tüketicileri memnun edecek seviyede seyreder mi? Malum, tüketiciler bakımından asıl soru bu. Soruları, muhtemel gelişmeler ve uygulamalar üzerinden cevaplayacağım.

Avrupa Tüketici Organizasyonu (BEUC) ve bu kuruluşa üye olan 11 ülkenin organizasyonu 19 Ocak 2017’de yayınladıkları bir bildiri ile besin profillerini düzenlemediği ve dolayısıyla piyasada yer alan yanıltıcı sağlık ve beslenme beyanlarını önlemekte geç kaldığı konusunda Avrupa Komisyonunu suçladı. 9 yıldır besin profillerinin belirlenmemiş olmasını büyük bir eksiklik olarak duyurdu.

Son aylarda, her gün hayvancılıkla yatıp kalktığımız halde, Büyükbaş ve Küçükbaş Hayvancılık Çalıştayı'nın haber olmaması size de ilginç gelmiyor mu?

Çiftçilerimizin çoğu, çok zor bir iş olan tarım ve hayvancılığı birlikte yapıyor. Zor olan sadece hayvanlarla uğraşmak değil, aynı zamanda kırsalda yaşama zorunluluğu. Çiftçiler, kırsalda, aileleriyle birlikte şehrin neredeyse bütün imkânlarından mahrum olarak yaşamak zorunda. Dolayısıyla üretime devam etmeleri için öncelikle emeklerinin karşılığını maddî olarak almalılar. Aksi durumda onlar da şehrin yolunu tutuyorlar. Bu öyle sıradan bir mekân değiştirme kararı değil, etkileri bakımından belki de cumhuriyet tarihimizin en önemli sorununun sebebi.

O kadar garip bir ülke haline geldik ki!.. Normalde birim alandan alınan ürün miktarı arttıkça maliyetin düşmesi gerekirken Türkiye'de verim arttıkça maliyetler, dolayısıyla fiyatlar artıyor. İlan edilen verimlilik ve üretim miktarları doğruysa verime bağlı olarak üretim arttıkça buğdaya ve ekmeğe enflasyonun üzerinde zam yapılmasının başka bir açıklaması yok.