Konuk Yazar

Sokrates’in dediği gibi “bilgelik merakla başlar” ve bilim de kaynağını meraktan alır. Merak geçici bir tutkudan fazlası, bir yaşam biçimi olmalıdır. İçinde bulunduğumuz bilgi kirliliği kaosundan ancak merak ile beslenen sorgulama ve bilimsel düşünme alışkanlığımızın yaygınlaşmasıyla çıkabiliriz. Bunu yapmak kendimize olan borcumuzken, bilimsel doğruların yayılması için çaba göstermenin de gıda ve içecek endüstrisinin ortak görevi olduğunu kabul etmeliyiz.

Günümüzdeki yaygın olan görüşe göre, ilk defa Türk egemenliğinin ve kültürünün hakimiyeti altında olan bölgelerde (Orta Asya) üretilip tüketilen yoğurt, önce Balkanlar ve Ortadoğu’ya, oradan da Avrupa’ya yayılmıştır. Yoğurdun Amerika’ya geçişi ise birkaç yüzyıl sonra olmuştur. Kısaca belirtmek gerekirse yoğurt, Türklerin dünyaya armağan ettiği fermente bir süt ürünüdür. Adı (Yoğurt Sözcüğü) da Türkçedir.

Son yıllarda giderek artan gıdalardaki sahtecilik olayları nedeni ile gıdaların güvenilirliği konusunda tüketicilerin algısında haklı olarak tereddütler artmaktadır. Tüketici bilgi düzeyi üzerine yaptığım bu çalışma tüketicilerin güvenilir gıda tercihinde hangi faktörlerden etkilendikleri, gıdaların etiket bilgilerini okuma ve anlama düzeyleri, hileli gıdalarla ilgili algıları ve bilinç düzeyleri, gıda gruplarına göre güvenilirlik dereceleri ortaya konmuş ve kendi ölçüleri içinde tüketicilerin gıda güvenilirliği konusunda algı düzeyi üzerine yol gösterici veriler sunmaktadır.

Dünya genelinde ve özellikle de ülkemizde gıdalara mikrodalga ile muamele konusunda bazı ön yargılar ve güvensizlikler mevcuttur. İnsanların akıllarındaki soru işaretleri ve güvensizlikleri gidermek için öncelikle mikrodalganın ne olduğunun ve gıdaları nasıl ısıttığının bilinmesi faydalı olacaktır.

Gıda hilesi yalnız ülkemize özgü değil. Gerçek anlamda global bir problem. Üstelik günümüze de özgü değil. Antik çağa uzanan bir tarihsel geçmişi var. O nedenle; “eski bir problem ama güncel bir konu” olarak tanımlanıyor.

Her gün görsel ve yazılı basında sürekli gıda teröründen bahsediyorsa gıda güvenliği zincirinde ahlaki ve etik sorun var demektir.

Domates, Akdeniz mutfağında yer alan yemeklerin temel gıdalarından birisi. Bilindiği üzere, son yıllarda yapılan çalışmalarda Akdeniz mutfağının özellikle kalp hastalıkları ve bazı kanser türlerini önleme ile doğrudan ilişkisi olduğu gösterilmiştir. Ancak sağlıklı beslenme ilkelerinden birisi de sebze ve meyveleri mevsiminde tüketmektir.

İşletmelerin ürünlerine ait gıda güvenilirliğini tehlikeye sokan herhangi bir durumun tespiti halinde, piyasadan çok kısa süre içerisinde aynı ürün özelliklerine sahip tüm ürünlerin geri çağrılması nasıl mümkün olabilmektedir? İşte buradaki anahtar kelime; ‘İzlenebilirlik’tir.

Domates sosu veya suyu artık çoğu evde bile sıcak dolum veya pastörizasyonla muhafaza edilirken insan sağlığını ve tüketiciyi korumakla görevli kuruluşların salçada koruyucu katkısına tolerans göstermelerini anlayamıyorum… Bunları yazarken inanın içim içime sığmıyor. Bilimi dışlayarak kim nereye varmış ki?

Bilimsel doğruları ne kadar çok ulaştırabilirsek, tüketicinin kafasında oluşan “Tavuk eti yenmeli mi yenmemeli mi?” sorusuna da o derece açık yanıtlar bulmuş oluruz.