UNICEF (Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu) tarafından yapılan açıklamaya göre, çatışmalardan etkilenen 22 ülkedeki kriz bölgelerinde yaşayan yaklaşık 24 milyon çocuk okula gidemiyor.
Yapılan analize göre, bu bölgelerde yaşayan ve yaş grubu olarak ilköğretim ve ortaöğretimin ilk kademesinde (genellikle 6 ile 15 yaş arası) bulunan 109,2 milyon çocuğun dörtte biri eğitim alamıyor.
Güney Sudan, okula gitmeyen çocuk oranının en yüksek olduğu ülke konumunda bulunuyor. Burada yaşça ilköğretim ve ortaöğretimin ilk kademesinde olması gereken çocukların yarısından fazlası (yüzde 51) eğitim alamıyor. Okula gidemeyen çocukların oranında Nijer yüzde47 ile ikinci sırada yer alırken, hemen ardından Sudan (yüzde 41) ve Afganistan (yüzde 40) geliyor.
UNICEF Eğitim Bölümü Başkanı Jo Bourne konuya ilişkin yaptığı açıklamada şunları söyledi: “Çatışmaların etkilediği ülkelerde yaşayan çocuklar evlerini, aile üyelerini, güvenliklerini ve yaşamın normal akışını yitirmiş durumdadır. Bugün, en temel okuma ve yazma becerilerini bile edinemeyen bu çocuklar geleceklerini de kaybetme, yetişkinlik dönemlerinde ekonomilerine ve toplumlarına katkıda bulunma fırsatını da kaçırma riskiyle karşı karşıyadır.”
Çatışmaların etkilediği ülkelerde çocuklara ilişkin veri toplanmasının son derece güç olması sebebi ile burada verilen rakamların tek başına ortadaki sorunun kapsam ve derinliğini yansıtması mümkün olmayabilir.
UNICEF’in konuyla ilgili en büyük kaygısı; olağanüstü durumlarda eğitime öncelik tanınmadıkça çatışmalı ortamlarda yaşayan çocuklar ülkelerine ve ekonomilerine katkıda bulunmaları açısından gerekli becerileri edinemeden büyüyecek, bu da milyonlarca çocuğun ve ailelerinin içinde bulundukları esasen çok güç durumu daha da ağırlaştıracak olmasıdır.
İnsani yardım çağrıları söz konusu olduğunda eğitim en az ödenek ayrılan alanlardan biri olma durumunu sürdürüyor. Örneğin UNICEF’in Güney Sudanlı mültecilere hizmet verdiği Uganda’da eğitim yüzde 89 oranında finansman açığıyla karşı karşıya.
Jo Bourne açıklamasına şöyle devam etti: “Okul, çocukları çatışmalar sona erdikten sonra ülkelerini yeniden inşa etmeleri için gerekli bilgi ve becerilerle donatır; kısa dönemde ise yaşadıkları travmanın üstesinden gelebilmeleri açısından gerekli istikrarı ve yapılanmayı sağlar. Okullar ayrıca çocukları çevrelerindeki travma ve fiziksel tehlikelere karşı da korur. Okula gitmeyen çocuklar istismar, sömürü ve silahlı gruplara alınma gibi tehlikelere daha açıktır.”
İstikrarsızlık ve şiddetin egemen olduğu ortamlarda okullar birer öğrenme yeri olmanın ötesinde bir anlam kazanıyor. UNICEF’in, çocukların yaşamlarının yeniden normale dönmesini sağlamak üzere öğrenip oyun oynayabilecekleri güvenli ortamlar oluşturmak için gösterdiği çabalara rağmen, güvenlikle ilgili kısıtlamalar ve finansman açıkları, çatışmalı ortamlarda eğitimi ve eğitim materyallerinin dağıtımını olumsuz biçimde etkiliyor.